Leesautobiografie

Mijn leesautobiografie...

Ik heb nooit graag gelezen. Om eerlijk te zijn, ik lees nog altijd niet graag. 

Het probleem is dat ik wel soms interessante boeken zie, maar ik neem nooit het initiatief om het boek te kopen of om het te beginnen lezen. 

Toen ik jong was, kreeg ik vaak boeken als cadeau. Die belandden dan meestal in mijn boekenkast zonder dat ik ze bekeek. Toen ik in de lagere school zat, was ik eens een dag bij mijn nicht en zei ze tegen mij dat ze een heel leuk boek gekregen had. Het was een boek van Geronimo Stilton genaamd ‘Fantasia’. Ik heb toen heel de namiddag in dat boek gelezen.

Nu staan er in mijn boekenkast zes Fantasia’s en het zullen altijd mijn lievelingsboeken blijven. Ik hou van creatieve dingen in het leven zoals tekenen en schilderen. In de Fantasia’s wordt je fantasie telkens geprikkeld, want je belandt in een wereld met fantasierijke wezens in prachtige kleuren. Ik was ook heel erg aangesproken door de prenten, ik vind dat de illustrator het verhaal prachtig weergeeft in tekeningen. Het zijn boeken die ik nooit zal weggooien en die ik mijn eigen kinderen zal aanraden om te lezen.

Sinds de middelbare school moeten wij natuurlijk veel boeken lezen voor school en vind ik de moed niet om ook nog boeken in mijn vrije tijd te lezen. Vorig jaar had ik mezelf toch voorgenomen om eens een boek te lezen. Ik wist alleen niet welk boek is moest kiezen.

Op een zomeravond keek ik samen met een vriendin de film ‘Save haven’. Een prachtige film met een goed verhaal. Ik zag het boek een tijdje later in de boekenhandel en ik dacht bij mezelf, dat boek wil ik lezen. En ik heb het dan ook gelezen. Wanneer ik uiteindelijk aan het lezen was, kon ik niet goed stoppen, vooral omdat het zo'n goed verhaal was. 
Ik ben dus eigenlijk iemand die niet de moed vindt om een boek te beginnen lezen maar wanneer ik dan uiteindelijk toch aan het lezen ben geraakt, kan ik niet meer stoppen. 

Het beste boek dat ik in heel mijn middelbareschooltijd tot nu toe heb gelezen is ‘Post voor mevrouw Bromley’. Ik ben dat boek beginnen lezen en ik vond het meteen interessant. Je wil steeds weten hoe het verder gaat en wat er nog gaat gebeuren. Ik heb mezelf voorgenomen om toch minstens één boek per jaar te lezen in mijn vrije tijd.  Ik moet mezelf er echt toe verplichten want ik weet dat ik achteraf zeer tevreden ben dat ik het boek uitgelezen heb. Ik denk dat het probleem dat ik niet veel lees ook met mijn familie te maken heeft. Mijn ouders lezen nooit of zelden boeken. Mijn papa heeft ook steeds de goede moed om te lezen dus koopt hij vaak boeken, maar uiteindelijk leest hij die dan toch niet. Hij vindt ook nooit de moed om te beginnen lezen. 
Mijn omgeving heeft mij dus nooit gestimuleerd om te lezen, dus moet ik mezelf stimuleren om te lezen.